به گزارش بنیان به نقل از medicalnewstoday، محققین دانشگاه های هلسینکی در مطالعه ای که با همکاری بیمارستان Mount Sinai‌انجام داده اند ناهنجاری های ژنتیکی مرتبط با بازبرنامه ریزی سلول های بالغ به سلول های بنیادی پرتوان القایی(iPSCs) را شناسایی کرده اند. این یافته ها می تواند دیدگاه های جدیدی را برای بازبرنامه ریزی سلول ها و استفاده  مطمئن از این سلول های بنیادی در آینده ارائه دهد. این تیم نشان داده اند که فرایند بازبرنامه ریزی برای تولید سلول های iPS با برخی آسیب های قابل توارثDNA‌همراه است. این آسیب ها به شکل بازآرایی های ژنتیکی غیر طبیعی و تنوع در تعداد نسخه های ژنی قابل تشخیص است. آنالیز های آن ها نشان داده است که این تغییرات ژنتیکی نتیجه خود فرایند بازبرنامه ریزی است که این نگرانی را ایجاد می کند که رده های سلولی حاصل شده بوسیله این فرایند جهش یافته و ناقص هستند. این موتاسیون ها می توانند ویژگی های سلول های بنیادی را تغییر داده و کاربرد آن ها در مطالعه بیماری های تحلیل برنده و غربالگری های دارویی و ... را با محدودیت مواجه کند. در این مطالعه محققین از یک تکنیک مولکولی به نام پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی(SNP) برای آنالیز رده های سلول های بنیادی استفاده کرده اند و تعداد واریته های نسخه های ژنی را در مراحل اولیه و میانی تولید سلول های iPS‌ با سلول مبدا مقایسه کرده اند. آن ها دریافته اند که سلول های iPS دارای ناهنجاری ژنتیکی فراوان تری در مقایسه با سلول مبدا و سلول های بنیادی جنینی هستند. این مطالعه پیشنهاد می کند که آنالیزهای تمام ژنوم باید به عنوان بخشی از فرایند کنترل کیفی رده های سلول های iPS صورت گیرد تا تضمین کند که این سلول ها بعد از فرایند بازبرنامه ریزی دارای ژنتیک طبیعی هستند و سپس از این سلول ها برای مطالعه بیماری ها و کاربردهای بالینی استفاده کرد.

پایان مطلب/